چرا خیلی از زنان از ۴۰ سالگی به بعد ناگهان به سراغ علایق فراموش‌شده می‌روند؟

نسترن ماهور؛روانشناسان می‌گویند: ورود به دهه چهارم زندگی، دوره‌ای حساس است؛ سنی که در آن «بحران میانسالی» در کمین است و آدم‌ها بیش از هر زمان دیگری، خودشان و گذشته‌شان را بازبینی می‌کنند.

🔹زنان در این سن، بیشتر از مردان، با احساسات پیچیده‌ای روبه‌رو می‌شوند: خستگی از نقش‌های تحمیلی، فرسودگی ذهنی، و ترس از گم شدن میان مسئولیت‌های بی‌پایان.

🔹اما این بازگشت فقط فرار از یکنواختی نیست؛ یک خودِ دوباره کشف کردن است. خیلی‌ها تازه می‌فهمند برای سال‌ها در مسیرهایی قدم زده‌اند که انتخاب خودشان نبوده، و حالا دلشان می‌خواهد طعم «زندگی خودشان» را بچشند. هنر، ورزش، سفر، یادگیری زبان یا حتی یک کار تازه؛ این‌ها فقط سرگرمی نیستند، تلاش برای دوباره پیدا کردن هویت‌اند.

🔹این تغییر اما همیشه ساده نیست. بعضی از زنان با مقاومت اطرافیان روبه‌رو می‌شوند؛ گاهی شریک زندگی، خانواده یا حتی جامعه، بازگشت به علایق شخصی را خودخواهی می‌داند. اما واقعیت این است که این بازگشت، نه یک تجمل، که یک نیاز حیاتی است؛ نیاز به نفس کشیدن، به بازیابی شادی‌های کوچک و به ساختن تعادلی تازه میان «بودن برای دیگران» و «بودن برای خود».

🔹شاید ۴۰سالگی برای خیلی‌ها پایان جوانی باشد، اما برای بعضی زنان، شروعِ زیستن دوباره است. شروع انتخاب‌هایی که این‌بار برای خودشان است؛ برای دلشان، برای آرامش‌شان، برای رؤیاهایی که زمانی جا مانده بودند.