فوتبال بوشهر تشنه صداقت و یکدلی است

لطفاً خودتان را معرفی کنید.

عبدالمجید اهرمی‌نژاد هستم، متولد ۱۳۳۵. فوتبال را از ۱۴سالگی در محله فوتبال‌خیز جبری و در تیم افشین آغاز کردم. پس از آن، به همراه هم‌محلی‌ها و اعضای تیم افشین به تیم تاج پیوستم. اولین بازی رسمی‌ام را در ۱۶سالگی مقابل تیم تابان بوشهر انجام دادم.در تیم‌های محلات، هم‌بازی هم در تیم تاج که بعد از انقلاب به استقلال تغییر یافت،چهره‌هایی چون، مجید مشایخ، حمید کللی‌فرد، برادرم نصرالله اهرمی‌نژاد، مرحوم مصطفی نظرزاده، محمد جهان‌افروزیان، مرحومین حسین، محمدرضا و محمدحسن، اصغر سیف بوشهری، قاسم زادمهر( تدو)، خدابخش بختیاری،رسول مشایخ، آکا مشایخ، رسول حیدری، ابراهیم ربیعه و جمعی دیگر از بازیکنان شاخص بوشهر بودند. فوتبال حرفه‌ای‌ام را در سال ۱۳۶۷ به پایان رساندم.

از مسیر حرفه‌ای خود و پیوند آموزش‌وپرورش با فوتبال بوشهر بگویید.

پس از پیوستن به تیم تاج و انتخاب شدن در تیم منتخب جوانان و آموزشگاهای شهرستان بوشهر توسط مرحومان کبگانی و پوربهی، به‌طور جدی به حرفه معلمی علاقه‌مند شدم. بعد از پایان خدمت سربازی، هم‌زمان در آزمون‌های آموزش‌وپرورش شرکت کردم و به‌واسطه سابقه ورزشی، نفر دوم استان شدم و در رشته تربیت‌بدنی جذب شدم. نخستین مدرسه‌ای که در آن تدریس کردم، مدرسه مهرگان جبری بود؛ به‌گونه‌ای که صبح‌ها معلم ورزش بودم و بعدازظهرها در تمرینات تیم استقلال شرکت می‌کردم.

به نظر شما فوتبال چه نقشی در تربیت فرهنگی و اجتماعی نسل جوان دارد؟ فوتبال به واسطه شور و نشاطی که ایجاد می‌کند، می‌تواند الگوی بسیار مناسبی برای جوانان باشد. الگوهایی مانند ناصر خان حجازی، که پهلوانی، صداقت و یکرنگی را معنا کردند، و می‌توان از نظر فرهنگی جوانان را اموزش داد به شرط این که راه آن هموار باشد.

فوتبال بوشهر را در شرایط فعلی چگونه ارزیابی می‌کنید؟ متأسفانه با وجود استعداد فراوان جوانان بوشهر، توجه لازم به فوتبال استان نمی‌شود. بیشتر حمایت‌ها در حد شعار باقی مانده است. زیرساخت‌های فوتبال بوشهر نیازمند بازسازی جدی است. مهدی طارمی نمونه‌ای روشن از استعدادهای بوشهر است که کشف شد، اما آیا ما فقط یک استعداد داریم؟ قطعاً خیر. ما سرشار از استعداد هستیم، اما کم‌توجهی و نبود مسئولیت‌پذیری، فوتبال بوشهر را به حاشیه برده است.

مهم‌ترین ظرفیت‌ها و استعدادهای مغفول‌مانده فوتبال استان چیست؟ یکی از مشکلات اصلی این است که هیچ‌یک از رده‌های پایه ما به سرانجام مشخصی نمی‌رسند. با وجود سرمایه‌های کلان، استان بوشهر هنوز از داشتن یک آکادمی درجه‌یک فوتبال محروم است.

از نگاه شما، اصلی‌ترین چالش‌ها و آسیب‌های فوتبال بوشهر کدام‌اند؟ حسادت‌ها، چنددستگی‌ها و افرادی که با نقاب وارد فوتبال می‌شوند و نمی‌خواهند انسجام و وحدت شکل بگیرد. واقعیت این است که «از ماست که بر ماست».

نقش آموزش‌وپرورش و مدارس را در توسعه فوتبال چگونه می‌بینید؟ با توجه به سال‌ها تجربه معلمی، معتقدم وجود کمیته استعداد‌یابی و کارگروه‌های اتاق فکر برای رشد و نمو دانش اموزان در مدارس ضروری است. بسیاری از دانش‌آموزان مستعد هستند، اما متأسفانه حمایت و پشتیبانی کافی وجود ندارد.

ماندگارترین خاطره شما از فوتبال بوشهر چیست؟خاطرات زیادی دارم، اما بهترین لحظه فوتبالی من، گلی بود که از فاصله ۳۵ متری به تیم شاهین زدم و باعث پیروزی تیم تاج شد. لحظه‌ای که هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم.

چه توصیه‌ای به نوجوانان و جوانان علاقه‌مند به فوتبال دارید؟ پشتکار، تمرین مستمر و عزم راسخ رمز موفقیت است. برای جوانان بوشهر آرزو می‌کنم با تلاش و صبوری به آرزوهایشان برسند.

انتظار شما از مسئولان ورزشی استان چیست؟ مدیران ارشد استان باید با تمام توان وارد میدان شوند تا با کمک مربیان جوان و باتجربه، فوتبال بوشهر دوباره به روزهای اوج خود بازگردد.

اگر بخواهید یک اولویت اساسی برای آینده فوتبال بوشهر مطرح کنید، آن چیست؟ پرهیز از حسادت، و حرکت به‌سوی صداقت، یکدلی و یکرنگی.

سخن پایانی شما چیست ؟از شما تشکر می‌کنم و برای همه ورزشکاران، چه در فوتبال و چه در سایر رشته‌ها، سلامتی و توفیق روزافزون آرزو دارم.