آیا آرامش و شادی در میان موجی از نگرانی ها ممکن است؟ /دیدگاه ذهن آگاهی

نگاهی دقیق تر به آرامش

بانگ بوشهر، مریم عباسی: در طی سال‌ها که ذهن‌آگاهی را تمرین کرده‌ام، متوجه شده‌ام بزرگ‌ترین مانع برای رسیدن به آرامش، وابسته کردن آن به اتفاقات خاص است. «وقتی ارتقاء شغلی بگیرم، آرامش پیدا می‌کنم.»  «وقتی جفت ایده‌آل‌ام را پیدا کنم، آرامش خواهم یافت.»  یا «وقتی همه چیز به حالت عادی برگردد، به آرامش می رسم.» آرامش واقعی حالتی درونی است که از درون ما نشأت می‌گیرد. تمایل به پذیرش چیزها و بودن با آنهاست همان‌طور که هستند.

آرامش نتیجه رها کردن تمایل به کنترل یا تغییر افراد و چیزهای اطراف است.

این بدان معنا نیست که تسلیم شویم یا بی‌تفاوت باشیم؛ بلکه به معنای رها کردن تلاش برای سازگار کردن جهان با خواسته‌های ماست. با این رهایی، فضایی برای تأمل در مورد آنچه در حال حاضر هستیم، ایجاد می‌شود و می‌توانیم تصمیمات آگاهانه‌تری درباره گام‌های بعدی خود بگیریم. ما در حال ساختن کارنامه‌ای درخشان از نحوه برخورد با لحظات زندگی‌مان هستیم؛ با دیدن آنچه در اینجاست با وضوح و شفقت بیشتر.

نگاهی دقیق‌تر به شادی

فصل بهار را در نظر بگیرید، کلمه “شادی” در همه جا پراکنده است؛ از کارت‌های تبریک گرفته تا ویترین‌ مغازه ها و شلوغی مراکز شهر. اما واقعاً این کلمه چه معنایی دارد؟

شادی با خوشحالی متفاوت است

شادی با خوشحالی متفاوت است. خوشحالی احساسی زودگذر است که به چیزی بیرونی وابسته است، در حالی که شادی از آرامش درونی و شناخت خود و نحوه ارتباط با جهان نشأت می‌گیرد.

پرورش شادی نیازمند تأملی آرام و توجه به انسانیت و مهرورزی‌مان است. شادی ما را به انتخاب‌های عاقلانه و دلسوزانه در زندگی، برای خودمان و دیگران هدایت می‌کند. این حالت زودگذر نیست و می‌توانیم هر روز آن را تقویت کنیم.

تقویت شادی

با شفقت و مهرورزی به خود و دیگران می توان شادی را تقویت کرد و به آرامش بیشتر رسید. شما چگونه شادی امروزتان را تقویت می‌کنید؟ آیا نسبت به خود شفقت و مهربانی دارید تا انسانیت و مهربانی را در خود درک کنید؟

برای شما و عزیزانتان، لحظاتی پر از آرامش و شادی آرزو می‌کنم.